5 obstakels die de zelfrijdende auto nog moet overwinnen
Zelfrijdende auto’s kunnen sneller handelen dan mensen en kunnen niet worden afgeleid. Toch is autonoom rijdende technologie nog lang niet in staat om een menselijke bestuurder volledig te vervangen. De Amerikaanse krant New York Times zette vijf obstakels op een rij, die zelfrijdende technologie nog te overwinnen heeft voordat passagiers de controle over het voertuig volledig kunnen overlaten aan software.
1. Slecht weer
Zware sneeuw- en regenval kan het zicht belemmeren van het radarsysteem. De technologie gebruikt wegmarkeringen om zich te positioneren en heeft goed zicht nodig om obstakels op de weg te identificeren. Is die donkere plek op de weg bijvoorbeeld een regenplas, een schaduw of een kuil in de weg?
Een dikke laag sneeuw op de weg maakt het echter moeilijk om obstakels en markeringen te herkennen. Niet toevallig blijkt uit Google-verslagen dat slecht weer vaak de oorzaak is dat inzittenden van testvoertuigen de besturing over moeten nemen. Desondanks zijn autobouwers optimistisch. Door genoeg sensoren in de auto te verwerken, zouden de voertuigen op termijn ook in slecht weer veilig moeten kunnen functioneren.
2. Kuilen in de weg
Ook als geen sprake is van slecht weer, kunnen kuilen in de weg voor problemen zorgen. Zelfrijdende systemen hebben moeite om gaten in het wegdek te onderscheiden van bijvoorbeeld regenwater of een schaduw. Ook kan een donkere plek juist betekenen dat een kuil is gedicht met donkerder asfalt en de auto er dus gewoon veilig overheen kan rijden.
Autofabrikanten zoeken hun heil in meer geavanceerde sensoren die wél in staat moeten zijn om een scherper beeld te krijgen van objecten op de weg. Ook intelligente infrastructuur – een weg die ‘uit zichzelf’ kan communiceren met zelfrijdende auto’s – wordt gezien als een mogelijke oplossing.
3. Onvoorspelbare bestuurders
Het zelfrijdende systeem kan zich prima aan de verkeersregels houden. Zaken als stoppen bij een verkeerslicht, rechts rijden en voorrang verlenen kunnen auto’s relatief gemakkelijk onder de knie krijgen. Maar hoe moet worden gereageerd als menselijke bestuurders de verkeersregels, al dan niet bewust, negeren? Bijvoorbeeld door in te halen waar dat niet mag, of tegen het verkeer in rijden?
Als oplossing wordt genoemd het uitrusten van een zelfrijdende auto met ‘vehicle to vehicle’-communicatie, wat op dit moment al door vliegtuigen wordt gebruikt om botsingen in de lucht te voorkomen. Een techniek die nog in de beginfase zit, voor wat betreft het autosegment. Belangrijk hierbij is wel dat veel andere voertuigen ook van deze technologie worden voorzien.
4. Veranderingen aan de weg
Zelfrijdende auto’s gebruiken digitale kaarten om te navigeren. In deze zeer gedetailleerde kaarten wordt niet alleen de weg aangegeven, maar ook bijvoorbeeld verkeerslichten en stopborden. In combinatie met de sensoren kan het voertuig zich daardoor veilig voortbewegen.
Bovendien kunnen de kaarten snel verouderd raken als bijvoorbeeld verkeerslichten worden vervangen door een rotonde. Daarnaast kunnen er tijdelijke wegwerkzaamheden zijn, die uiteraard niet op de kaart zijn aangegeven. Een ander probleem is dat nog weinig wegen op een dusdanig gedetailleerde manier in kaart zijn gebracht. Aan dit laatste wordt gewerkt door diverse bedrijven. Hoe met de andere problemen, zoals veranderingen aan de weg wordt omgegaan, is niet geheel duidelijk.
5. Ethische kwesties
Een vaak geopperd probleem is de onfortuinlijke situatie dat een botsing onvermijdelijk wordt, maar er nog wel keuzes gemaakt kunnen worden over de gevolgen van deze botsing. Stel een voertuig dreigt een vrachtauto te raken en kan niet meer op tijd remmen. Het kan echter nog wel uitwijken, maar daarbij zal een andere verkeersdeelnemer worden geraakt. Wat moet de auto in zo’n situatie doen?
Dergelijke keuzes moeten van tevoren in het voertuig worden geïmplementeerd en er zal dus een duidelijke beslissing moeten worden gemaakt over hoe te handelen in zo’n situatie. Hoe producenten van zelfrijdende voertuigen dit soort problematiek gaan tackelen, is nog onduidelijk.
Peanuts deze zaken. Vóór 2020 allemaal opgelost. Dan blijft alleen de dronken spookrijder over. En die sterft uit.
Als het peanuts was, zouden het al geen obstakels meer zijn.
Een mens met herkennen en voorspellen van verkeer(sgedrag) leren omgaan kost al moeite (roekeloze tegenliggers etc. etc. etc.).
Zelfs railvoertuigen hebben nog een opgeleide bestuurder.
Wil de software van een autonome auto nog wel eens een van de voorrangskruisingen
op zien draaien. Het kan de vele bermvormen al niet gaan herkennen.
De mensen die denken dat dit te programmeren is, denken te veel in nulletjes en eentjes.
Adaptive cruise control is het plafond. Verdere AI is niet inzetbaar.
De openbare weg en mens-gevulde wereld blijft door een mens gedaan moeten worden.
Kan ook niet verzekerd worden. Want wat is jouw ‘due care and attention’ nog?
En wanneer draait iemand lopend toch een zebra-pad op?
Fabrikanten gaan aansprakelijk gesteld worden vw. het op de loer blijvende onvermogen
van deze software om met de wereld om te gaan. Use at own risk is wat anders dan use
at everybody’s risk.
Niet hoeven opletten in combinatie met af en toe toch wel moeten ingrijpen, is vermoeiender dan het rijden zelf. En zelf rijden is leuker.
De inzetbaarheid op simpele monotone rij-taken kan het niet gepast handelen van Artificial Intelligence in lastiger momenten niet verbloemen. Auto’s zijn dodelijk. Met een geweer dat af en toe afgaat onderweg gaan, mag ook niet. Maar de politiek wordt al opgewarmd dat deze auto’s wel kunnen mogen.
De AI cruise control van Marco Bakker straks ‘all around you’.
de mensen die te veel in nullen en enen denken denken dat het niet te programmeren is. met in nullen en ene denken is niet de beste go speler ter wereld geprogrammeerd.
er zijn nu nog 5 punten.
1) het weer.
als er een dikke pak sneeuw ligt ga ik zelf ook niet meer de weg op. dus voorlopig kunnen de zelfrijdende auto’s bij slecht weer weigeren te rijden.
2) een goede rader moet kunnen zien of de weg vlak is. daarnaast is veel data een goede hulp middel. als er eenmaal veel auto’s rijden…
dan kunnen de auto’s gegeven door geven. let op dit is een echte kuil of dit was toch een donker stukje asfalt. tot die tijd is het voorzichtig rijden wat ook niet erg is.
3) het is natuurlijk ideaal als de zelfrijdende auto elk probleem voorkomt maar als een andere weggebruiker een fout maakt dan ligt het probleem toch in eerste instantie bij de andere weg gebruiker.
4) dit probleem verdwijnt als er genoeg zelfrijdende auto’s rijden. dan zijn veranderingen snel op te pakken en door te ….
aan andere auto’s. misschien wordt het wel zo dat de overheid een database opzet van verbouwingen om zelfrijdende auto’s te waarschuwen voor verbouwingen.
5) in eerste instantie moet een zelfrijdende auto zich aan de regels houden. meestal biedt dit al genoeg houvast wat te doen bij een ongeluk. als een ongeluk onafwendbaar is is elke keuze een slechte. misschien komt er wel een ethische commissie die in dat soort situatie regels opstelt wat te doen.
kortom nog wel werk maar wel te doen